Niet alles hoeft nuttig te zijn. Say what?!
De zomerperiode is voorbij, het gewone leven begint weer. Onze dames gaan alweer voor de tweede week naar school, alle werkzaamheden, routines enz. worden weer opgepakt. En ja, dat is ook heerlijk. Zo achter mijn laptopje teksten tikken, werken aan mijn doelen voor de komende periode voelt goed. En het huis voor mezelf hebben ook, eerlijk gezegd.
En toch, er zitten ook nadelen aan dat alles. Voor ik het weet slokt het gewone leven met alle taken en verantwoordelijkheden me op, vergeet ik dat spelen me energie en vreugde geeft en in zichzelf waarde heeft. Niet alles hoeft nuttig te zijn.
Say what?! Geloof me, het is echt waar.
Als volwassenen hebben we geleerd dat spelen tijdverspilling en het kinderachtig is om überhaupt te willen spelen. Voeg daarbij nog de druk om iedere minuut zinvol te moeten besteden, de drang om zelfs je hobby’s uit te kiezen met als doel persoonlijke groei of sociale status en het onbezorgde spelen verliest het van de serieuze volwassene in ons.
Maar weet je dat spelen om het spelen niet alleen goed is voor kinderen of gewoon alleen maar leuk? Het is ook goed voor ons “grote mensen”. Het werkt stressverlagend, maakt flexibel, creatiever en maakt dat we vrolijker in het leven staan, wat weer onze veerkracht en gezondheid bevordert. Supergoed idee dus dat spelen! Alleen hoe doe je dat dan?
Je hoeft alleen maar terug te denken aan je jeugd en hoe je op ging in bepaalde activiteiten, voor een aanknopingspunt. Voor mij was dat bezig zijn met allerlei creatieve materialen, hele woensdagmiddagen waren we er mee bezig. Heerlijk was dat! In de afgelopen jaren heb ik het spelenderwijs opnieuw geleerd. Daarbij moest ik onder meer mijn eigen schaamte overwinnen, want spelen dat doe je niet meer als je volwassen bent. Je hebt nu eenmaal verantwoordelijkheden, dus spelen is er niet meer bij. Maar echt wat ben ik blij dat ik mezelf weer helemaal durf te verliezen in spelen.
Misschien denk je stiekem bij jezelf dat ik het spoor bijster ben, een beetje kinderachtig ook. Ik snap dat wel. Een paar jaar geleden had ik hetzelfde gedacht en was ik misschien een klein tikje jaloers geweest, dat ook.
Maar echt, het is zo heerlijk dat ik je wil uitnodigen om mee te spelen, vandaar dat dit seizoen in Atelier@home het thema “kom je spelen?!’ is. Doe je mee?
Klinkt dit jou als muziek in je oren? Of voel je zoveel weerstand dat het van weeromstuit leuk is om de uitdaging aan te gaan? Je bent welkom!
Adrianne Rook 
Hoi,
Wat een mooie tekst. Bij het lezen ervan moest ik hieraan denken: Ik weet nog heel goed dat ik vroeger als klein meisje bij jullie op visite was.. en jullie grote nichten deden zo iets bijzonders .. druipkaarsen maken!! Niet 1 of 2.. nee de hele keuken (tafel) stond er vol mee. En elke kaars was weer anders. Wij mochten mee doen. Jullie lieten zien hoe het moest..Prachtig vond ik het! Nog altijd moet ik bij zulke kaarsen aan jullie denken..
Nooit heb ik het zelf gedaan… gouden herinneringen.
Succes met het thema van dit jaar. Wie weet tot ooit.
LikeLike
Dank je wel! Ahh ja, dat weet ik nog heel goed, gouden momenten idd 😊 wat leuk dat je bij het zien van die kaarsen daaraan denkt 😀 Als je eens im de buurt bent #altijdwelkom 😘
Ik zet de kaarsen wel klaar 😉
LikeLike