You need not be afraid..

Er zingt een zinnetje door mijn hoofd, een lang geleden maar vaak geluisterd liedje komt zomaar langs gezongen. “You need not be afraid to let the season change”, klinkt de stem zachtjes in mijn hoofd en hart. Jaren geleden tijdens een concert van een andere band een cd-tje gekocht van een zangeres, Ann-maree Keefe.

Het zinnetje zingt zachtjes al een tijdje in mijn hoofd en hart, en ik? Ik vraag me af wat het mij nu wil zeggen. Het lokt me zachtjes mee naar mijn ziel om daar te luisteren naar Gods Geest van wijsheid die ik daar ontmoet. Los van de hectiek in de wereld om me heen vind ik daar rust en wijsheid. Het is niet eenvoudig te horen, het kost tijd om daar te zijn en rond te dwalen. In de afgelopen jaren heb ik geleerd om daar veel te zijn, te luisteren. Langzaam leren leven was mijn nieuwe uitdaging, een pittige uitdaging was dat. Inmiddels geniet ik er intens van. En misschien is dat het wel, dat ik me afvraag of ik langzaam leven mee kan nemen in een nieuwe tijd.. Het is voor het eerst, dat ik mee maak dat het nieuwe seizoen dat er aan komt, naast enthousiasme, ook een lichte aarzeling bij me los maakt….

“You need not be afraid to let the season change”

Buiten wisselen de seizoenen ook, de herfst vol op aanwezig en de winter onderweg. Regenbuien, wind en vallende bladeren afgewisseld met gouden zonlicht. Heerlijk stormachtig weer om binnen en buiten van te genieten. Seizoenen die veranderen, het gaat in de natuur vaak gepaard met stormen, afgewisseld met momenten dat het nieuwe seizoen alvast laat weten dat ze er echt aan komt en haar plek steeds meer op eist.

Het zinnetje en de natuur zetten me stil bij de seizoenen van mijn leven , laten me voelen dat er in het afgelopen jaar inderdaad wisselingen van seizoenen zijn geweest op veel verschillende manieren. Op het gebied van kerk en relaties, in mijn bedrijf en in de samenleving is er veel veranderd, ik ben zelf veranderd. Dat is en was soms niet makkelijk, net als in de natuur gaat het gepaard met stormen, afgewisseld met stralende zonneschijn, verdriet, blijdschap, pijn, groei, vallen en opstaan het hoorde er allemaal bij in het afgelopen seizoen.

Het oude los laten en het nieuwe omarmen maakt je ook kwetsbaar, de aarzeling in mij is voelbaar. Het zinnetje klinkt als de uitnodiging om niet bang te zijn om het nieuwe seizoen verder in te reizen en te laten komen wat komt. Daar ook naar uit te kijken in het besef dat het nieuwe seizoen, nieuwe bloei, groei en vrucht brengt, dat er nieuwe lessen zijn om te leren, om me ernaar uit te strekken in de wetenschap dat Vader God me draagt. Want het zinnetje is zijn Stem, zijn uitnodiging om dichtbij Hem te zijn en te volgen waar Hij leidt.

Met Hem samen is los laten van wat was goed, in beweging komen en de veranderingen omarmen is ook genieten van het nieuwe seizoen. Aan zijn Hand hoef ik niet bang te zijn om het seizoen wat was los te laten. “One little step, zingt Ann-maree, is all you’re asking for..  and your love is leading me on”

Samen stap voor stap het nieuwe seizoen in.. let the season change.